Katedra we Florencji słynie ze swej kopuły. Na początku XV wieku, po stu latach budowy, katedrze wciąż brakowało kopuły. Projekt wymagał ośmiokątnej kopuły wyższej i szerszej niż jakakolwiek inna, jaką kiedykolwiek zbudowano. Budowa tak masywnej kopuły nastręczała wielu problemów technicznych. Inspiracją stał się rzymski Panteon, ale w całej Toskanii brakowało drewna na zbudowanie drewnianego rusztowania i ramy podtrzymującej konstrukcję. Jedynym rozwiązaniem było nowe, nietradycyjne podejście.
Dzisiejsze rozumienie narzędzi matematycznych i praw fizycznych do obliczania naprężeń nie było znane w XV wieku. Wszyscy budowniczowie katedr musieli polegać na intuicji. Aby zbudować kopułę, architekt Filippo Brunelleschi użył pionowych żeber i wzoru cegieł w jodełkę, aby przenieść ciężar cegieł. Budowa trwała szesnaście lat. Największa kopuła na świecie została ukończona w 1436 roku. Do dziś pozostaje ona największą kopułą z cegieł, jaką kiedykolwiek zbudowano.
