Wczesnym popołudniem, po przeszło godzinnej jeździe z Balamku dotarliśmy do Calakmul. Głęboko w lesie tropikalnym leży jedno z największych i najpotężniejszych miast Majów. Tysiące różnych starożytnych budowli zajmuje tu ogromny obszar. Było to gęsto zaludniona aglomeracja miejska, nie jak często w innych miejscach tylko elitarne centrum otoczone zabudowaniami podwładnych. Szacuje się, że w mieście mieszkało 50 000 ludzi, a populacja na całym obszarze królestwa obliczona jest na 1,5 miliona.
Calakmul osiągnął szczyt rozwoju około wieku V. Większość historii tego miasta zdominowana była przez serię wojen z Tikal, potężnym rywalem położonym 110 km na południe. W wojny zaangażowanych było także wiele sojuszniczych miast po obu stronach, nawet te znajdujące się tak daleko jak dzisiejszy Honduras. Pokonany w końcu Calakmul stracił podległe sobie prowincje i upadł około 900 r. aby zostać porzucony całkowicie 100 lat później. Osłabł również Tikal, który też został zniszczony. Wojny między dwoma potężnymi miastami mogły przyczynić się do globalnego upadku Majów i załamania się ich cywilizacji po roku 900 ne.
W całej Mezoameryce tradycją w budownictwie było wykorzystywanie poprzednich budynków. Nowa konstrukcja obudowywała starą, starannie ją przykrywając. Był to praktyczny sposób, nowi władcy wznosili coraz wyższe budowle. Tak właśnie powstała Struktura II, jedna z największych i najwyższych na świecie Majów. Wewnątrz tej konstrukcji ukryte jest siedem innych budynków zbudowanych od V wieku pne do VIII wieku naszej ery. Finalna piramida o masywnej podstawie ma 50 m wysokości i była sercem miasta. Wewnątrz konstrukcji znaleziono dziewięć komnat grobowych. Na szczycie piramidy znajdował się pałac z wieloma pokojami i łaźnią parową. Widok z wierzchołka zapiera dech w piersiach, niekończący się wiecznie zielony las i szczyty innych piramid Calakmul.
Struktura III to pałac zbudowany w VI wieku naszej ery. Jest to przykład stylu architektonicznego Petén. W jednym z pokoi znajdował się grób wypełniony bogatymi darami. Sugeruje to, że pochowany był tu władca. Brak poważnych zmian architektonicznych nasuwa przypuszczenie, że w pałacu tym mieszkała jedna z ostatnich dynastii Calakmul.
