Zbocza tego wzgórza to wielki cmentarz żydowski używany od ponad 3000 lat. Jest tam około 150 000 grobów. Według tradycji w judaizmie, zmartwychwstanie dusz rozpocząć powinno się w dniu sądu ostatecznego właśnie na Górze Oliwnej. Ci pochowani tutaj, jako pierwsi powstaną do życia wiecznego. Od początku chrześcijaństwa góra ta była również miejscem kultu chrześcijańskiego i pielgrzymek. Jest tak, ponieważ Góra Oliwna wielokrotnie wspominana jest w Ewangeliach jako miejsce kilku kluczowych wydarzeń w życiu Jezusa.
Góra Oliwna to miejsce Ogrodu Oliwnego, świętego miejsca w chrześcijaństwie. Według Nowego Testamentu było to miejsce wielokrotnie odwiedzane przez Jezusa i jego uczniów oraz miejsce, w którym Judasz wydał go w noc jego aresztowania. Obok ogrodu znajduje się Bazylika Agonii, znana również jako Kościół Wszystkich Narodów, kościół rzymskokatolicki zbudowany w latach 20-tych XX wieku. Ołtarz między ośmioma starymi drzewami oliwnymi w ogrodzie używany jest przez wiele wyznań chrześcijańskich.
Dominus Flevit, co przekłada się jako „Pana zapłakał”, to kościół, który stoi jak uważa się na miejscu, w którym Jezus przewidział przyszłe zniszczenie Jerozolimy i diasporę narodu żydowskiego. Aby oddać nastrój tamtego wydarzenia, ołtarz w kościele wybudowanym w połowie XX wieku usytuowany jest przed oknem z widokiem na Stare Miasto Jerozolimy i Wzgórze Świątynne.
Wschodni chrześcijanie uważają grobowiec Marii Panny za miejsce pochówku Maryi, matki Jezusa. Istnieją różnice w nauczaniu Kościołów katolickiego i wschodniego w odniesieniu do śmierci i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Dzieje się tak, ponieważ jej śmierć nie jest zapisana w Nowym Testamencie, a wierzenia opierają się wyłącznie na dogmatach Kościoła.
