Stare Miasto w Jerozolimie (Izrael) stoi na ruinach dzielnicy mieszkalnej sprzed ponad 2000 lat. Żydom zakazano mieszkania w Jerozolimie podczas długiego okresu bizantyjskiego. Wrócili oni pod bardziej tolerancyjnymi rządami perskimi. Kiedy krzyżowcy zdobyli Jerozolimę w 1099 r., zmasakrowali oni większość ludności żydowskiej w mieście, a także muzułmanów, a nawet niektórych lokalnych chrześcijan wschodnich. Kiedy w 1187 r. wygnano krzyżowców, powrócili do miasta muzułmanie i Żydzi. Wkrótce, bo w 1244 r. Jerozolimę podbili Tatarzy. Zdziesiątkowali oni ludność chrześcijańską w mieście i wypędzili Żydów. W XVIII wieku, podczas panowania osmańskiego Żydzi powoli zaczęli ustanawiać swą obecność w Jerozolimie. Ostatnio, Dzielnica Żydowska została zburzona pod rządami Jordanii po wojnie arabsko-izraelskiej 1948 roku. Odzyskana podczas wojny w 1967 roku dzielnica została całkowicie wskrzeszona. Niektóre z oryginalnych budynków zostały odtworzone, a wiele nowoczesnych konstrukcji zaprojektowano tak, aby się wtopiły w otoczenie.
Na początku XVIII wieku grupa żydowskich emigrantów osiedliła się w Jerozolimie. Nowa społeczność wzniosła synagogę, lecz koszt był wyższy niż pierwotnie szacowano. Pogrążeni w długach nie mogli oni spłacać pożyczek. Nie mogąc odzyskać pieniędzy, Arabscy wierzyciele spalili budynek. Stał on w gruzach przez ponad sto lat, dlatego synagoga ta stała się znana jako Ruina (Hurva). W połowie wieku XIX, nowa grupa emigrantów odbudowała synagogę. Projekt architektoniczny oparto na Hagia Sophia w Stambule. Synagoga Hurva stała się najważniejszą w Jerozolimie. Budynek został ponownie zniszczony przez Jordańczyków po wojnie z 1948 roku. Obecna synagoga to rekonstrukcja ukończona w 2010 roku.
Stojący dziś mały fragment muru oporowego pierwotnie należał do kompleksu Drugiej Świątyni Żydowskiej. To jest to najbardziej święte miejsce dla Żydów. , jest to miejsce, w którym Żydzi płaczą nad zniszczeniem ich świętych świątyń.
Mały fragment Jerozolimy sprzed 1400 lat odsłonięty został przez archeologów na terenie dzielnicy żydowskiej. Cardo Maximus to ulica, która była głównym miejscem handlu w mieście w późnym okresie rzymskim i bizantyjskim. Imponujący rząd kolumn to miejsce, w którym kiedyś stały stragany. To tu odbywał się gwarny handel owocami, przyprawami o wielu kolorach, rozmaitymi tkaninami i wieloma innymi towarami.
