Życie zakonne rozpoczęło się w Kapadocji w IV wieku i szybko się rozprzestrzeniło. W ogromnych skałach wykuto kaplice, kościoły, klasztory, cele mnichów, jadalnie, magazyny i pomieszczenia do produkcji wina. Malowidła ścienne i sufitowe wychwalały świętą rodzinę i pierwszych chrześcijańskich świętych.
W skansenie Goreme (Göreme Open Air Museum) znajduje się ponad 10 kościołów, wszystkie wykute w skałach. Najdogodniejszym stylem był wówczas kościół jednonawowy, gdzieniegdzie pojawiały się nawy boczne. Budowniczowie często zwracali uwagę na charakterystyczne dla swojej epoki detale architektoniczne. Wykuwali w skale kopuły, absydy, arcosoliumy, kolumny i dekorowali wnętrza malowanymi krzyżami, archaniołami i scenami z życia Jezusa.
Niektóre kościoły zachowały dekoracje w abstrakcyjnym stylu ikonoklazmu z VIII wieku. Na przykład w kaplicy św. Barbary namalowano krzyże otoczone ozdobnymi trójkątami. Przedstawiać ma to Jezusa i pismo święte.
