Gondola pochodzi z Wenecji we Włoszech. Konstrukcja długiej i płaskodennej łodzi sprawia, że idealnie nadaje się ona do pływania po płytkich wodach i wąskich kanałach. W przeciwieństwie do innych łodzi nie ma tu kila ani steru. Gondola jest również asymetryczna na całej długości, a tylna lewa strona łodzi jest szersza niż prawa. Pojedynczy gondolier używa długiego wiosła, które nie jest przymocowane do kadłuba.
Gdy w wieku XIV zakazano używania koni, gondole stały się głównym środkiem transportu w Wenecji, ale wyłącznie dla wysoko urodzonych. Gondole malowano na różne kolory aż do XVI wieku, kiedy to władze zakazały ostentacyjnych zdobień i zarządziły, że wszystkie gondole mają być w kolorze czarnym. Tradycyjnie gondole posiadały kabinę dla pasażerów, co pozwalało podróżować anonimowo.
Dziś gondole są bardzo drogie w produkcji. Nowa kosztuje tyle samo, co samochód średniej klasy. Nie jest łatwe, aby zostać gondolierem. Praktykant musi zdać egzamin wstępny, wziąć udział w zajęciach z wioślarstwa i ćwiczyć w wąskich kanałach. Pomyślnie zdane egzaminy pozwalają zostać jedynie zmiennikiem gondoliera. Aby zostać gondolierem, zmiennik musi odziedziczyć lub kupić licencję, która kosztuje setki tysięcy euro.
