Derinkuyu to największe starożytne podziemne miasto w Kapadocji w Turcji. W wielopoziomowym podziemnym kompleksie znajdowały się sypialnie, łazienki, kuchnie, magazyny żywności, studnie, tłocznie oleju i wina, a także kościoły, szkoły, stajnie i grobowce. Szyby wentylacyjne doprowadzały powietrze z góry, a mniejsze kanały rozprowadzały je po całym mieście. Derinkuyu mogło być schronieniem dla 20 000 osób.
Miasto Derinkuyu zapewniało bezpieczeństwo przed muzułmańskimi Arabami w epoce bizantyjskiej. W XIV wieku chrześcijanie nadal szukali tam schronienia podczas najazdów mongolskich. W czasach Osmańskich miasto było wykorzystywane jako schronienie przed represjami ze strony tureckich władców muzułmańskich. Nawet na początku XX wieku miejscowa ludność Greków Kapadockich nadal korzystała z podziemnych miast, aby unikać prześladowań.
