Chrześcijanie wierzą, że Ostatnia Wieczerza była tym ostatnim posiłkiem, którym Jezus dzielił się ze swoim uczniami w Wieczerniku w Jerozolimie. Historia tego wydarzenia w noc przed ukrzyżowaniem Chrystusa opisana jest w czterech księgach Nowego Testamentu. Ważnym aspektem tego wydarzenia jest ustanowienie sakramentu Eucharystii z komunią celebrowaną do dziś przez wszystkich chrześcijan podczas każdej mszy.
Pierwotny budynek gdzie miała miejsce Ostatnia Wieczerza był prawdopodobnie synagogą. Nic nie przetrwało od czasów Jezusa. Nawet aktualna lokalizacja nie jest pewna. Wieczernik, który możemy dziś odwiedzić, znany również jako Sala na górze, to pomieszczenie na piętrze kompleksu grobowca Dawida. Wieczernik jest w stylu gotyckim, trudno jednak jest określić, kiedy go zbudowano. Niektórzy sugerują krzyżowców w X wieku, inni wierzą, że mogli to być franciszkanie władający tym miejscem od roku 1330. Muzułmanie przejęli kontrolę nad budynkiem w 1550 r., wyeksmitowani franciszkanów i przekształcili budynek na meczet. W Wieczerniku Turcy Osmańscy dołożyli mihrab wskazujący kierunek Mekki i witraże z napisami z Koranu. Do dziś widoczna jest tablica w języku arabskim, upamiętniająca tamte wydarzenia.
Niektórzy chrześcijanie uważają, że Ostatnia Wieczerza miała miejsce w innym miejscu. Na podstawie inskrypcji z VI wieku, klasztor św. Marka w ormiańskiej dzielnicy Starego Miasta w Jerozolimie, jest starożytnym miejscem Ostatniej Wieczerzy Chrystusa z Jego uczniami.
Grobowiec króla Dawida znajduje się w dolnych pomieszczeniach pod Wieczernikiem, jednak wielu historyków nie uważa go za rzeczywiste miejsce pochówku króla. Przez wiele lat aż do wojny w 1967 r. Grób Dawida był miejscem wyjątkowego kultu i uznawany był za bardziej święte miejsce Judaizmu w Izraelu. Był to czas, kiedy Jordan kontrolował większość Starego Miasta w Jerozolimie, zakazując modlitw w świętych miejscach żydowskich.
