Podczas gdy po wielu budynkach z czasów rzymskich pozostały tylko fundamenty, Zamek Świętego Anioła w Rzymie we Włoszech przetrwał. Został on zbudowany w latach 134-139 jako monumentalny grobowiec rzymskiego cesarza Hadriana. Na przestrzeni wieków budowla przechodziła wiele przekształceń architektonicznych. Dobudowano najpierw mury obronne, następnie zamieniono grób Hadriana w fortecę. W 590 roku, gdy papież Grzegorz I miał wizję Archanioła Michała, uznał to przepowiednię, ponieważ zaraza wkrótce się skończyła. Twierdza została przemianowana na Zamek Świętego Anioła. W średniowieczu zamek stał się więzieniem, w którym przetrzymywano wielu wysoko urodzonych, filozofów, a nawet artystów.
W XV wieku papież Aleksander VI dokonał renesansowych zmian w architekturze zamku. Najlepsi artyści tamtych czasów przekształcili zamek w pałac papieski. Najbardziej kontrowersyjny ze wszystkich papieży, który oficjalnie uznał kilkoro dzieci swoich kochanek, potrzebował prywatnego miejsca do organizowania hucznych przyjęć i zabaw. Zamek Świętego Anioła połączony z Watykanem przejściem po starych murach obronnych był to tego celu miejscem idealnym. Zamek pełnił też dodatkową funkcję. Było to miejsce schronienia, gdy papieże obawiali się o swoje życie.
