Tego ranka padało. Do tej pory podróżując po Ameryce Środkowej nie mieliśmy zbyt wiele deszczu, zatem trochę deszczu z nad Morza Karaibskiego nie przeszkadzało nam zbytnio. Shelter Bay Marina to miłe miejsce. Wspaniale było zobaczyć wiele rodzin z dziećmi podróżujących jachtami. Zatrzymują się oni tutaj, aby dokonać napraw i odpocząć po długim czasie na morzu. Pobliskie wody Zatoki Limon są przejściem dla statków towarowych płynących Kanałem Panamskim. Do końca XX wieku Stany Zjednoczone miały prawo operowania kanałem i utrzymywały tu wiele fortyfikacji wojskowych. Jedną z nich był Fort Sherman w pobliżu mariny. Obecnie fort jest opuszczony, podobnie jak wszystkie inne dawne instalacje wojskowe Stanów Zjednoczonych w Panamie. Większość bazy przykrywa las deszczowy. Tylko puste baraki wzdłuż drogi są pamiątką przeszłości. Zardzewiałe wraki statków niezwiązane z obecnością USA stoją na brzegach Zatoki Limon. To wielkie cmentarzysko statków.

Pomysł kanału, który łączyłby Atlantyk z Pacyfikiem, nie jest nowy. Wkrótce po tym, jak Europejczycy zdali sobie sprawę, że Przesmyk Panamski jest rzeczywiście wąskim skrawkiem lądu między oceanami, stał się on trasą transportu towarów. Srebro i złoto przywożone statkami z Ameryki Południowej było transportowane lądem na stronę Atlantyku i ładowane na statki do Hiszpanii. W 1534 roku, szukając przewagi militarnej nad Portugalią, król Hiszpanii zlecił wykonanie przeglądu możliwości budowy trasy, która umożliwiłaby rejs statkiem między Hiszpanią a Peru. Jednak dopiero w 1881 roku Francuzi rozpoczęli budowę Kanału Panamskiego.

Francuskie firmy, które zajęły się tą inwestycją, były nieprzygotowane na problemy, jakie napotkali w tropiku. Podczas budowy musiano stawić czoła nie tylko gęstej dżungli i ulewnym deszczom, ale również jadowitym wężom i owadom. Wszystko to odbiło się na zdrowiu robotników. Choroby tropikalne, takie jak malaria i żółta febra zabijały prawie 200 osób miesięcznie. Kiedy Stany Zjednoczone przejęły niedokończoną budowę w 1904 roku, Amerykanie rozpoczęli od działań mających na celu zminimalizowanie rozprzestrzeniania się śmiertelnych chorób. Dziesięć lat później Kanał Panamski został oficjalnie otwarty.

Każdy statek płynący przez kanał musi uiścić opłatę, która obliczana jest na podstawie rodzaju ładunku i wielkości statku. Rekordowo wysoką cenę wynoszącą ponad milion dolarów zapłacono za w pełni załadowany kontenerowiec, omijający długą kolejkę innych statków. Opłata za mały jacht wynosi tylko kilkaset dolarów.