Stolica Japonii przeniesiona została z Nara do Kioto w 794 roku. Nowe miejsce wybrano tak aby w pełni odpowiadało chińskim geometrycznym wymaganiom lokalizacji: od północy góry jako naturalna granica, dwie rzeki płynące z północy na południe ograniczające miasto od wschodu i zachodu. Ulice Kioto zaprojektowano w układzie prostokątnym. Aby uniknąć ponownego problemu rosnącej siły świątyń, tylko dwie z nich mogły powstać w granicach miasta, wszystkie inne musiały być budowane poza jego granicami.
